Kamelia Panayótova (Provadia, 1999) estudió Filología Inglesa en la Universidad de Veliko Tárnovo. Trabaja en el campo de las tecnologías de la información. Escribe poesía y prosa. Además, traduce y dibuja. Ha sido premiada en diversos certámenes literarios. Sus trabajos han sido publicados en diferentes revistas, periódicos y medios online. Chovekut, koito si trugva es su primer libro, nominado al premio literario nacional Peroto.
| * * * На седем направих подарък на майка си – притиснах синчец в топка от кал и вода: така за пръв път казах обичам те. Вярвах, че ще се втвърди като глина, че трябва да я държим нависоко, за да не я счупя по невнимание; не знам къде сбърках рецептата, не си спомням от кое не сложих достатъчно, топката се разпадаше все повече върху най-горния рафт на детството, там майка ми криеше всичко чупливо, онова, на което можех да се порежа – ножици, сервизи от сватбата, още се надигам на пръсти понякога ръката ми се слива с ръката на майка ми, но не достига високото: колко смела съм била да не разбера че и тя никога не е стигала. | * * * Cuando tenía siete años le hice un regalo a mi madre — estrujé un jacinto azul en una bola de barro y agua: y así dije por primera vez te quiero. Creía que se endurecería como la arcilla que tendríamos que tenerla en lo alto para no romperla por un descuido; no sé dónde fallé en la receta, no recuerdo qué es lo que puse de menos, la pelota se iba deshaciendo cada vez más sobre el estante más alto de mi infancia, allí mi madre escondía lo frágil, todo con lo que podía cortarme: tijeras, cubertería de boda, aún a veces me sigo poniendo de puntillas y mi mano se funde con la de mi madre, pero no logra alcanzar la altura: qué valiente fui como para no comprender que ella tampoco ha llegado nunca. |
Traducción del búlgaro al español de Marco Vidal González
La Tortuga Búlgara 
Deja una respuesta