Hristo Botev (1848 – 1876) es uno de los máximos representantes de la poesía búlgara. Poeta, periodista, escritor, revolucionario, profesor y traductor. En 2014 fue publicada su obra en español traducida por Zhivka Baltadzhieva (Amargord Ediciones).

| МОЯТА МОЛИТВА «Благословен бог наш…» О, мой боже, правий боже! Не ти, що си в небесата, а ти, що си в мене, боже – мен в сърцето и в душата… Не ти, комуто се кланят калугери и попове и комуто свещи палят православните скотове; не ти, който си направил от кал мъжът и жената, а човекът си оставил роб да бъде на земята; не ти, който си помазал царе, папи, патриарси, а в неволя си зарязал мойте братя сиромаси; не ти, който учиш робът да търпи и да се моли и храниш го дор до гробът само със надежди голи; не ти, боже на лъжците, на безчестните тирани, не ти, идол на глупците, на човешките душмани! А ти, боже, на разумът, защитниче на робите, на когото щат празнуват денят скоро народите! Вдъхни секиму, о, боже! любов жива за свобода – да се бори кой как може с душманите на народа. Подкрепи и мен ръката, та кога въстане робът, в редовете на борбата да си найда и аз гробът! Не оставяй да изстине буйно сърце на чужбина, и гласът ми да премине тихо като през пустиня!… | MI PLEGARIA Bendito sea Dios nuestro… ¡Oh, mi Dios, Dios justo! No tú, que estás en el cielo, sino tú, en mí, en uno, en mi corazón y alma… ¡No tú, a quien le rezan los santones y los popes y a quien queman velas los ortodoxos capirotes; no tú, quien has creado al varón y la mujer del barro y al hombre has dejado ser esclavo en la tierra; no tú, quien has ungido a papas, reyes, patriarcas, y marcado con desdicha a mis hermanos hambrientos; no tú, quien al esclavo dictas rezar, someterse, y le nutres hasta la tumba con falsas esperanzas; no tú, dios de los impostores, de los ímprobos tiranos, no tú, ídolo del imbécil, del adversario humano! Sino tú, Dios del intelecto, defensor de los caídos, cuyo día los pueblos festejarán ya muy pronto. Inspira a cada uno amor por la libertad vivo, para que a muerte luche contra los adversarios de la vida. Afianza y mi mano… Y cuando el esclavo se levante rebelado que yo y mi tumba halle en el campo de batalla. No dejes que se enfríe el corazón fiero en tierras ajenas y mi voz se desvanezca amortiguada en el baldío… |
Traducción del búlgaro al español de Zhivka Baltadzhieva
