Aksinia Mihailova (Rakevo, 1963). Autora de libros de poesía. Sus versos han sido traducidos al francés, rumano, eslovaco, serbio, croata y español. Ha sido galardonada en diferentes ocasiones con premios de literatura, de poesía y de traducción. Aksinia Mihailova es representante de Bulgaria en el movimiento “Encrucijada al Este” que une a 11 países de Europa Central y del Este, bajo los auspicios de la Casa de la Poesía (Teatro Molière) en Paris. Desde 2011 Aksinia es miembro del “Club Haiku de Bulgaria”.
Дъжд Вече половин час стоя под душа и не мога да отмия този натрапчив сън, преследващ ме от години, в който ме изоставяш на пазара за зеленчуци в един южен град. Приливите на кръвта изхвърлят пясък и мъртви медузи в очите ми и не мога да видя как се отдалечаваш, отнасяйки нечия друга радост облегната на рамото ти. Април отваря терасите си, а котката в мен не се събужда вече пети месец: горещите ламаринени покриви, слънчевите керемидени покриви са пейзажи от друг сезон. Правя леха под смокинята, стискам в шепата си семена от валериана и им говоря на странно наречие, а дъждът се бави и ти така и няма да разбереш как трябва да ме обичаш. Над главата ми се спуска облак като обещание. | Lluvia Llevo ya media hora en la ducha y no puedo deshacerme de este sueño intruso que lleva años persiguiéndome, aquel sueño en el que tú me dejabas en el mercado de verduras de una ciudad sureña. La marea alta de sangre lanza arena y medusas muertas sobre mis ojos y no puedo ver cómo te vas alejando, arrastrando una alegría ajena apoyada sobre tu hombro. Abril abre sus terrazas, y el gato en mí no se despierta ya por quinto mes: los tejados de chapa calientes, los tejados de tejas solares son paisajes de otra estación. Siembro un bancal bajo la higuera, aprieto en mis manos semillas de valeriana y les hablo en un dialecto extraño, y la lluvia se ralentiza y tú seguirás sin comprender cómo debes amarme. Sobre mi cabeza desciende una nube como una promesa. |
Traducción del búlgaro al español de Marco Vidal González
Más poesía:
- Aleksandar Guérov: Tres poemas
- Ani Ílkov: Discurso sin palabras
- Aleksandar Vutimski: Vagabundos
- Atanás Dálchev: Nieve
Deja una respuesta