Katya Gérova (Varna, 1978) se graduó en Traducción e Interpretación (de inglés y ruso) en la Universidad de Granada en 2016. En la actualidad trabaja principalmente como profesora particular de idiomas. Desde el año 2021 forma parte del equipo de la revista electrónica búlgara Nueva Poesía Social. En ese mismo año publica en español, de forma independiente, un pequeño libro infantil con el título Vocecitas chillonas. Participa también en la traducción de las antologías Hermanos del polvo: 6 poetas búlgaros contemporáneos y Nueva Poesía Social. Antología II. Actualmente vive en Granada, con su marido y sus dos hijas.
| África parece tan cercana Las colinas verdes de Tánger Las contemplaba todos los días Desde mi mirador Tan cercana tal vez les parecía a ellos también La costa de España La civilización añorada La tierra de sus esperanzas Por esto se tiraron En las aguas oscuras Tan cerca parecía Que podían incluso atravesar la distancia nadando Hombres que venderán hachís Jóvenes que trabajarán en los invernaderos Madre que cambiará el destino Del fruto en su vientre Niños que contarán la historia Niños que nunca crecerán La ola helada les da la vuelta En la noche la orilla vibra y brilla Con miles de lucecitas eléctricas Parece mágica la civilización Y tan cerca parece estar Que merece la pena intentarlo Siempre que haya alguien que te estreche la mano Todos los días estoy en mi mirador | Африка изглежда толкова близо Зелените хълмове на Танжер Всеки ден ги съзерцавам от моята наблюдателница Толкова близо сигурно и на тях им се стрували бреговете на Испания – жадуваната цивилизация, земята на техните надежди Затова се хвърлиха В обятията на тъмните води Толкова близо изглеждаше Можеха да преплуват разстоянието Мъже, които ще търгуват с хашиш; Младежи, които ще работят в парниците; Майка, която ще промени съдбата На плода в утробата си; Деца, които ще разказват… Деца, които никога няма да пораснат Обръща ги ледената вълна През нощта брегът трепти и свети С хиляди електрически светлинки Цивилизацията изглежда вълшебна И толкова близо изглежда, Че си струва да опиташ Само дано някой ти подаде ръка Всеки ден съм на моята наблюдателница |
Traducción de la autora
Más poesía:
- Hristo Smirnenski: ¡Que haya día!
- Katerina Stoykova: A veces la depresión viene
- Ludmila Kaloyanova: East River
- Vladimir Sabourín: Pero quiénes sois vosotros
La Tortuga Búlgara 
Deja una respuesta